ဗုဒၶျမတ္စြာ ေလာင္းလ်ာတုန္းက ေနာက္ဆံုးအထိပါရမီ၊
လူနတ္မ်ားစြာ ခ်မ္းသာေရးမို႔ အသက္ေသြးနဲ႔ျဖည့္ခဲ့သည္။
သတၱ၀ါေတြ သက္ရွည္ေရးတြက္ အသက္ေသြးကိုလွဴပါမည္။
ဥပပါရမီ က်င့္စဥ္ျမတ္နဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္လို႔ပူေဇာ္မည္။
ေနာက္မဆုတ္ေပါင္ ခုလိုေတြးလို႔ ကုသိုလ္ေရးမို႔ၾကိဳးစားမည္။
သာကီႏြယ္(ဓမၼဗ်ဴဟာ)
သူတပါးကို ေကာင္းမြန္ခ်မ္းသာေစလိုေသာ ေမတၱာစိတ္ ေစတနာ ကို အရင္းခံ၍
မိမိပိုင္ဆိုင္သည့္ ပစၥည္း၀တၳဳကို ေပးကမ္းစြန္႔လွဴ ျခင္း
ဒါနသည္ ေလာဘ၊ မစၦရိယတရား ဆိုးတို႔ကို ေတာ္လွန္ႏိုင္ျခင္း၏ ေအာင္ပြဲျဖစ္သည္။
ဘုရားအေလာင္း ေတာ္ စေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားသည္
ဒါနပါရမီကို အရင္းခံ၍ အျခားပါရမီ တို႔ကိုလည္း ျဖည့္က်င့္ျမဲ ျဖစ္သည္။
ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔သည္ မိမိတို ့၏ စည္းစိမ္ဥစၥာကိုလည္းေကာင္း၊
မိမိတို ့၏ အေသြး၊ အသား၊ ေျခ၊ လက္အဂၤါ အသက္ အစရွိသည္တို႔ကိုလည္းေကာင္း
လွဴဒါန္းၾကရာတြင္ လက္မရြံ႕ေနာက္မတြန္႔ပဲ စြန္႔လႊတ္ၾကသူခ်ည္းသာျဖစ္သည္။
စြန္႔လႊတ္လိုသူတို႔အတြက္ စြန္႔လွဴရန္ ပစြည္းမ်ား အမ်ားအျပားပင္။
စြန္႔လႊတ္ရန္အတြက္လည္း အင္မတန္လြယ္ကူၾကသူခ်ည္းပင္ျဖစ္သည္။
ထို ့ေႀကာင့္လည္း နိဗြာန္ဟူေသာၿငိမ္းေအးရာသည္ ထိုသူတို အဖို့လြယ္ကူစြာပင္ ရရွိၾကစျမဲပင္ျဖစ္ေခ်သည္။
မစြန္႔လႊတ္လိုသူမ်ားအဖို႔ စြန္႔လွဴရန္ ပစြည္းရွားပါးေနတတ္သည္။
ထို ့အျပင္လိုခ်င္စရာမ်ား ေလာကအလယ္မ်ားျပားေနျပန္သည္။
အလိုေလာဘတို ့တနင့္တပိုးျဖစ္ေနတတ္ပါသည္။ စြန္႔လႊတ္ရန္ ခက္ခဲသူတို.အတြက္
နိဗြာန္ဟူေသာ ျငိမ္းေအးရာသည္လည္း ရရွိဖို႔ရန္ ထိုသူတို.အတြက္ ခက္ခဲေသာအရာတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေခ်ေတာ့သည္။
မူရင္းစာမူ
0 comments:
Post a Comment